ALLEMAND
ANGLAIS
ESPAGNOL
FRANÇAIS
ITALIEN
PORTUGAISDuitse herder
Welkom op onze pagina gewijd aan het ras van hond duitse herder!
Hier vind je alle nuttige informatie over duitse herder. Dit beschrijvende profiel stelt je in staat de aspecten van dit ras te ontdekken. Je kunt onder andere informatie vinden over de gemiddelde prijs, de maandelijkse en jaarlijkse onderhoudskosten, hun gezondheid, naamideeën, evenals hun officiële erkenning door bevoegde instanties.
Verken deze pagina om alles te ontdekken wat je moet weten.
Algemene rasbeschrijving
Van Germaanse oorsprong, zoals de naam aangeeft, werd het ras gecreëerd door kolonel Max Frederic Emile Von Stephanitz aan het eind van de 19e eeuw. Het doel van het creëren van dit ras was het creëren van een hond die nuttig was in het werk, met een grote intelligentie en fysiek robuust, nuttig voor het bewaken van kuddes en mensen.
Veelzijdig, wordt hij regelmatig gebruikt als werkhond op specifieke gebieden zoals het redden van mensen in moeilijkheden, civiele beveiliging of in het leger, met name tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog om gewonde soldaten bij te staan. Tegenwoordig wordt de Duitse Herdershond dankzij zijn uitzonderlijke bekwaamheden ingezet in prestigieuze politiediensten zoals elite- of interventiegroepen, anti-smokkel of bergreddingen.
De Duitse Herder werd officieel erkend door de Internationale Kynologische Federatie op 1 januari 1955, de laatste update van de geldende officiële standaard werd gepubliceerd op 11 augustus 2010.
De Duitse Herder is van gemiddelde grootte, zijn lichaamsvorm is eerder langgerekt, maar blijft in harmonie met zijn algemene anatomie, zijn schouders zijn iets hoger dan zijn bovenlijn, zijn gespierde achterhand geeft hem veel kracht, vooral wanneer hij een sterke duw op zijn achterpoten uitoefent. De Duitse herder is een elegante, atletische en wendbare hond, met magere botten en een algemeen solide bouw.
Zijn hoofd is wigvormig, goed in verhouding tot de grootte (de lengte is ongeveer 40% van de schofthoogte) met een sterke schedel, maar niet overdreven. De snuit is lang en sterk, met een ondiepe stop, en de amandelvormige ogen moeten zo donker mogelijk zijn. De Duitse Herder heeft verschillende kwaliteiten van vacht, de enkele korte, dubbele of lange dubbele vacht, de kleuren of tinten die door de rasstandaard worden toegelaten zijn zwart, met roodbruine, bruine of gele aftekeningen tot lichtgrijs of zwart en grijs eenkleurig, waarbij het grijs bestaat uit houtskool, zwarte mantel en masker, alles geassocieerd met een dichte lichtgrijze ondervacht; wit is niet toegelaten.
Zijn karakter is een deel van zijn immense populaire succes, hij is een speelse, gewillige en veelzijdige hond met buitengewone assimilatievaardigheden. Altijd op zoek naar beloning van zijn eigenaars, is hij een trouwe metgezel en trouw aan zijn sociale groep, vooral aan zijn meester voor wie hij een onbegrensde bewondering koestert.
Het belangrijkste doel van de Duitse Herder is zijn baas te behagen, hij moet nuttig zijn om zich helemaal voldaan te voelen. Welwillend en aanhankelijk zorgen ze voor de veiligheid van hun huis en genieten ze van het gezelschap van jonge kinderen bij wie ze bijzonder beschermend zullen zijn.
Geduldig en tamelijk rustig, zullen ze toch dagelijks intensief moeten bewegen, want het zijn actieve huisdieren en nieuwsgierig naar alles. Zijn joviale temperament kan soms een dominant instinct ten opzichte van zijn soortgenoten verbergen, wat een belangrijk opvoedingspunt is dat van jongs af aan moet worden begeleid. Hij is zeer gehecht aan zijn gezin, verdraagt geen eenzaamheid en kan zich in de steek gelaten voelen als u niet genoeg tijd aan hem besteedt.
Kortom, de Duitse Herder is een betrouwbare metgezel, met voorbeeldige lichamelijke en geestelijke aanleg, hij combineert alle kwaliteiten van de ideale hond! Het is om al deze redenen dat hij zeer snel het populairste en meest verspreide ras ter wereld is geworden.
Volwassen: de Duitse Herdershond weegt ongeveer 30 tot 40 kg voor reuen en 22 tot 32 kg voor teven, zijn schofthoogte is ongeveer 60 tot 65 cm voor reuen en 55 tot 60 cm voor teven.
Bewustwording van de aanschaf van een dier
Elk dier is een gevoelig wezen dat liefde, aandacht en zorg verdient.
Door een dier te adopteren, neem je de verantwoordelijkheid op je om gedurende zijn hele leven voor zijn gezondheid en welzijn te zorgen.
Om meer te weten te komen over dierenwelzijn, nodigen wij u uit om onze FAQ te raadplegen door op de onderstaande knop te klikken:
Oorsprong
De Duitse herder vindt zijn oorsprong in Duitsland aan het einde van de 19e eeuw.
Geschiedenis
De Duitse herder werd officieel erkend als ras in 1899, het jaar waarin de eerste rasclub werd opgericht door Max von Stephanitz. Aanvankelijk gebruikt als herdershond, breidde zijn rol zich uit tot die van oorlogshond tijdens de Eerste Wereldoorlog, waarbij zijn volharding, loyaliteit en moed werden benadrukt. Na de oorlog verspreidde het ras zich over de wereld, met name in de Verenigde Staten, waar het in 1908 werd erkend door de American Kennel Club (AKC). Tegenwoordig wordt de Duitse herder gebruikt in een verscheidenheid van rollen, waaronder politiewerk, veiligheidsdiensten, hulp aan gehandicapten en nog veel meer.
Standaard
De standaard van het Duitse herdersras, zoals gedefinieerd door de Fédération Cynologique Internationale (FCI), vereist een middelgrote tot grote hond, goed geproportioneerd en gespierd. De mannetjes meten tussen de 60 en 65 cm op de schoft en wegen tussen de 30 en 40 kg, terwijl de vrouwtjes tussen de 55 en 60 cm meten en tussen de 22 en 32 kg wegen. De kop moet edel zijn, licht wigvormig, met rechte en puntige oren. De ogen zijn amandelvormig, donker van kleur, met levendigheid en intelligentie. De staart is pluizig en licht gebogen. De vacht is dubbel, met een dichte bovenvacht en een dikke ondervacht. Typische kleuren zijn zwart met vuurmarkeringen, zwart en grijs.
Fysieke kenmerken
De Duitse herder is een robuuste hond, met een sterk en gespierd lichaam. Reuen meten tussen de 60 en 65 cm op de schouder en wegen tussen de 30 en 40 kg. Teven, die kleiner zijn, meten tussen de 55 en 60 cm en wegen tussen de 22 en 32 kg. Hun vacht is dicht en dubbel, bestaande uit een weerbestendige buitenlaag en een dikke ondervacht. De meest voorkomende kleuren zijn zwart met roodbruine markeringen, zwart en grijs. De Duitse herder heeft een soepele en energieke manier van lopen, met veel uithoudingsvermogen. De oren zijn recht, puntig naar voren gericht, en de amandelvormige ogen zijn donker van kleur en stralen intelligentie en levendigheid uit.
Karakter
De Duitse herder staat bekend om zijn loyale, moedige en intelligente karakter. Hij is zeer gehecht aan zijn baas en familie, altijd klaar om hen te beschermen. Hij is ook zeer aanpasbaar en kan uitblinken in vele rollen vanwege zijn grote leervermogen en zijn verlangen om te behagen. De Duitse herder wordt vaak gebruikt als werkhond vanwege zijn discipline en gehoorzaamheid. Hij heeft echter vroege socialisatie en stevige maar zachte opvoeding nodig om overbeschermend gedrag te voorkomen. Hij is een trouwe, toegewijde en beschermende metgezel die gedijt in een stimulerende en liefdevolle omgeving.
Levensverwachting
De levensverwachting van een Duitse herder is over het algemeen tussen de 9 en 13 jaar. Deze levensduur kan variëren afhankelijk van verschillende factoren, zoals genetica, voeding, gezondheidszorg en het niveau van lichamelijke activiteit. Regelmatige controles bij een dierenarts, evenwichtige en aangepaste voeding, en voldoende lichaamsbeweging dragen bij aan het verlengen van het leven van deze sterke hond. Zoals bij alle rassen kunnen sommige erfelijke aandoeningen hun gezondheid beïnvloeden, maar vroegtijdige detectie en de juiste zorg kunnen aanzienlijk de kwaliteit en de levensduur van een Duitse herder verbeteren.
Bewegings- en activiteitsbehoeften
De Duitse herder is een uiterst actief ras dat regelmatige lichamelijke en mentale oefening nodig heeft om gezond en gelukkig te blijven. Hij heeft minstens twee uur intensieve lichaamsbeweging per dag nodig, inclusief wandelingen, rennen en stimulerende spellen zoals frisbee of behendigheid. Dit ras geniet ook van activiteiten die nadenken vereisen, zoals zoekspelletjes en gehoorzaamheidsoefeningen. Een gebrek aan lichaamsbeweging kan leiden tot destructief of angstig gedrag. Om hun welzijn te behouden, is het essentieel om hen gevarieerde en stimulerende bewegingsmogelijkheden te bieden die passen bij hun hoge energieniveau.
Aanbevolen voeding
De Duitse herder heeft een uitgebalanceerde en voedzame voeding nodig om zijn gezondheid en vitaliteit te behouden. Het wordt aanbevolen om hem hoogwaardig voedsel te geven dat is afgestemd op zijn grootte, leeftijd en activiteitenniveau. De gemiddelde maandelijkse kosten voor het voeren van een Duitse herder liggen tussen de 50 en 100 euro. Het is belangrijk om zijn dagelijkse portie in twee maaltijden te verdelen om spijsverteringsproblemen te voorkomen. Eiwitten moeten een belangrijk onderdeel van zijn dieet zijn, samen met koolhydraten, gezonde vetten, vitamines en mineralen. Een consultatie met een dierenarts kan helpen om het meest geschikte dieet te bepalen.
Opvoeding en training
De training en opvoeding van de Duitse herder moet van jongs af aan beginnen om zijn potentieel te ontwikkelen en ongewenst gedrag te voorkomen. Dankzij hun intelligentie en verlangen om te behagen, leren deze honden snel en zullen ze uitblinken in verschillende gehoorzaamheidsoefeningen. Een positieve benadering, gebaseerd op het belonen van gewenst gedrag, is het meest effectief. Het is ook cruciaal om ze op jonge leeftijd te socialiseren met verschillende mensen, dieren en omgevingen om wantrouwen en agressie te voorkomen. Voortdurende en consistente training zal hen tot gehoorzame, evenwichtige en betrouwbare metgezellen maken.
Gedrag met kinderen
De Duitse herder is over het algemeen zeer beschermend en liefdevol ten opzichte van de kinderen in zijn familie. Dankzij zijn loyale en vriendelijke aard kan hij een uitstekende metgezel zijn voor de jongsten. Echter, vanwege zijn grote omvang en energie is het belangrijk om toezicht te houden op de interacties tussen de kinderen en de hond om ongelukken te voorkomen. Vroegtijdige socialisatie en een juiste opvoeding zijn essentieel om ervoor te zorgen dat de hond leert om zacht en respectvol met kinderen om te gaan. Het is ook cruciaal om kinderen te leren de hond te respecteren en op een gepaste manier met hem om te gaan.
Compatibiliteit met Andere Dieren
De Duitse herder kan vreedzaam samenleven met andere huisdieren als hij op de juiste manier gesocialiseerd is vanaf jonge leeftijd. Vanwege zijn beschermingsinstinct kan hij soms territoriaal zijn, vooral tegenover dieren die hij niet kent. Het geleidelijk introduceren van de Duitse herder aan andere dieren, onder toezicht, helpt om harmonieuze relaties te bevorderen. Het is belangrijk om de eerste interacties te superviseren om ervoor te zorgen dat ze goed verlopen. Met de juiste socialisatie en opvoeding kan de Duitse herder een respectvolle en vriendelijke metgezel worden voor andere huisdieren in huis.
Verzorgingsbehoeften
De Duitse herder heeft een dubbele vacht die regelmatig verzorging nodig heeft om zijn netheid en gezondheid te behouden. Het wordt aanbevolen om zijn vacht minstens twee tot drie keer per week te borstelen om dode haren te verwijderen en klitten te voorkomen. Tijdens de verhaarperiodes, meestal in het voorjaar en in de herfst, kan dagelijks borstelen nodig zijn. Geef hem alleen een bad als dat nodig is om de natuurlijke oliën van de huid niet te verwijderen. Controleer regelmatig zijn oren, ogen en tanden op afwijkingen en knip de nagels als ze niet vanzelf slijten.
Gezondheid
De Duitse herder is over het algemeen een sterke ras, maar ze zijn vatbaar voor bepaalde erfelijke gezondheidsproblemen. Onder de veelvoorkomende problemen vallen heupdysplasie en elleboogdysplasie, hartziekten, spijsverteringsstoornissen zoals een opgeblazen gevoel en oogproblemen. Het is essentieel om verantwoordelijke fokkers te kiezen die hun fokdieren testen op deze aandoeningen. Reguliere bezoeken aan de dierenarts voor gezondheidsonderzoeken, vaccinaties en preventieve behandelingen zijn noodzakelijk. Een uitgebalanceerd dieet, regelmatige lichaamsbeweging en oplettende monitoring van tekenen van ongemak kunnen helpen om de goede gezondheid van de Duitse herder te behouden.
Gemiddelde prijs
De prijs van een Duitse herderpuppy kan aanzienlijk variëren afhankelijk van de fokkerij, de afstamming en de regio. Over het algemeen ligt de gemiddelde kosten van een Duitse herder tussen 800 en 1.500 euro. Voor honden uit kampioenslijnen of met uitzonderlijke kwaliteiten kan de prijs oplopen tot of zelfs meer dan 2.000 euro. Het is belangrijk om gerenommeerde fokkers te kiezen die de rasstandaarden en ethische fokpraktijken respecteren. De initiële prijs omvat geen bijkomende kosten met betrekking tot gezondheid, uitrusting, voeding en reguliere zorg.
Uitgaven
De maandelijkse kosten voor een Duitse herder kunnen variëren afhankelijk van verschillende factoren zoals voeding, dierenartskosten, speelgoed, accessoires en verzekering. Gemiddeld liggen deze kosten tussen 100 en 200 euro per maand. Kwaliteitsvoeding neemt een belangrijk deel van dit budget in beslag, met een gemiddelde kost van 50 tot 100 euro per maand. Regelmatige bezoeken aan de dierenarts, vaccinaties en preventieve behandelingen dragen ook bij aan de kosten. Daarnaast dragen de aanschaf van duurzaam speelgoed, verzorgingsproducten en eventueel trainingssessies of sportactiviteiten bij aan deze uitgaven.
Naamideeën
Het kiezen van een naam voor uw Duitse herder is een aangename taak die vaak zijn persoonlijkheid of uiterlijk weerspiegelt. Hier zijn enkele passende namen: Rex, Max, Luna, Bella, Kaiser, Rocky, Shadow, Zara, Duke, Blitz, Hera, Thor, Stella, Ace, Athena, Zeus, Sasha, Leo, Nova, en Titan. Deze namen zijn zowel sterk als onderscheidend, perfect passend bij de nobele en dynamische aard van de Duitse herder. Wat de gekozen naam ook is, zorg ervoor dat deze gemakkelijk uit te spreken is en dat uw hond er goed op reageert.
Wetgeving en regelgeving
In Frankrijk wordt de Duitse herder niet ingedeeld bij gevaarlijke honden en is daarom niet onderworpen aan specifieke regelgeving zoals die geldt voor honden van categorie 1 en 2.
Officiële erkenning
De Duitse herder wordt erkend door vele hondenorganisaties over de hele wereld. In Frankrijk is hij geregistreerd bij de Société Centrale Canine (SCC). In de Verenigde Staten erkent de American Kennel Club (AKC) hem, terwijl het Kennel Club (KC) hem in het Verenigd Koninkrijk erkent. In Australië wordt hij erkend door de Australian National Kennel Council (ANKC). De Fédération Cynologique Internationale (FCI) houdt toezicht op de erkenning van het ras op internationaal niveau. Deze organisaties stellen de standaarden van het ras vast en organiseren wedstrijden en evenementen om de Duitse herder te promoten.
Pedigrees
De pedigrees zijn documenten die de afkomst en stamboom van een rashond certificeren. In Frankrijk is de Société Centrale Canine (SCC) verantwoordelijk voor de registratie van Duitse herders en het verstrekken van pedigrees. Internationaal worden verschillende rasclubs erkend, waaronder: de German Shepherd Dog Club of America (GSDCA) in de Verenigde Staten, de German Shepherd Dog Council of Australia (GSDCA) in Australië, en de British Association for German Shepherd Dogs (BAGSD) in het Verenigd Koninkrijk. Deze clubs zorgen voor het behoud van de rasstandaarden en bieden middelen voor fokkers en eigenaren.
Bestemming en gebruik
De Duitse herder is een veelzijdig ras dat wordt gebruikt in verschillende gebieden dankzij zijn uitzonderlijke fysieke en mentale capaciteiten. oorspronkelijk bedoeld voor de kuddebewaking, wordt hij tegenwoordig veel gebruikt als werkhond bij de politie, het leger, zoek- en reddingsoperaties. Hij is ook een uitstekende gezinshond voor actieve gezinnen en een trouwe metgezel voor mensen met speciale behoeften, zoals gehandicapten. Zijn vermogen om snel te leren en zijn gehoorzame aard maken hem een ideale kandidaat voor verschillende hondensportactiviteiten, zoals behendigheid, speurwerk en gehoorzaamheid.
Verboden
De Duitse herder is over het algemeen niet onderworpen aan specifieke verboden, maar het is belangrijk om lokale regelgeving met betrekking tot honden te respecteren. In sommige gebieden kunnen regels van toepassing zijn op alle honden, zoals het dragen van een riem en een muilkorf in openbare plaatsen. Het is ook essentieel om te voldoen aan de wetten inzake vaccinatie en sterilisatie. Soms kunnen er beperkingen gelden voor de aanwezigheid van honden in bepaalde accommodaties of instellingen, dus het is raadzaam om de specifieke regels van uw woonplaats of bezoek te controleren. Een goede training en socialisatie helpen problemen te voorkomen en zorgen ervoor dat de Duitse herder overal welkom is.
Fokkers van Duitse herder
Wil je meer fokkers zien van Duitse herder?
Bezoek de pagina van ons overzicht met alle fokkers van Duitse herderAdvertenties van Duitse herder
Wil je meer advertenties zien van Duitse herder?
Bezoek de pagina met alle advertenties van Duitse herderRasclubs van duitse herder
Er zijn momenteel geen van duitse herder rasclubs geregistreerd op Preeders.
Als je jouw rasclub wilt benadrukken, meld je dan nu gratis aan en wees de eerste die op deze pagina verschijnt.