Hollandse smoushond

Algemene rasbeschrijving

Ras afkomstig uit Nederland, wordt de Nederlandse Smoushond ook wel "Hollandse Smoushond" genoemd in het Nederlands. Volgens bepaalde bronnen zou het een van de afstammelingen van de Schnauzer kunnen zijn, geïmporteerd uit Duitsland aan het begin van de 19e eeuw. We hebben echter zeer weinig informatie over dit ras, behalve dat het extreem populair was tussen de jaren 1850 en 1900. In die tijd werd het vaak gezien aan de zijde van ruiters tijdens hun paardrijtochten, en het stond bekend als "cavalierhond" of "stalhond van de meester".

Deze honden stonden bekend om hun uitstekende jachtvaardigheden en hun vermogen om ongedierte uit Nederlandse stallen te verdrijven. In 1905 werd de eerste rasstandaard vastgesteld. Toch werd het aan het begin van de 20e eeuw met uitsterven bedreigd, grotendeels als gevolg van de massale komst van buitenlandse rassen op Nederlands grondgebied.

Een kleine groep fokkers die in 1920 werd opgericht, redde het ras door de zeldzame overgebleven exemplaren te fokken, met als doel de populatie nieuw leven in te blazen. Ondanks hun inspanningen blijft de Nederlandse Smoushond buiten de Nederlandse grenzen relatief zeldzaam. Het werd officieel erkend door de Internationale Kynologische Federatie (FCI) op 11 maart 1981, en de huidige rasstandaard werd gepubliceerd op 2 juni 2010.

De Nederlandse Smoushond wordt omschreven als een behendige hond, met een vierkant, compact en krachtig lichaam, wat hem een grote robuustheid geeft. Ondanks zijn rustieke uiterlijk blijft zijn gang soepel en licht. Het hoofd is breed, met een vrij lange snuit en een snor van fijne en lange haren. Zijn ronde en goed geopende ogen geven hem een levendige en attente uitdrukking.

Zijn kleine fijne oren hebben afgeronde uiteinden en worden altijd hangend gedragen, tegen de wangen aan en hoog op de schedel geplaatst. Zijn staart, van gemiddelde lengte, wordt trots gedragen als verlengstuk van zijn ruglijn en is licht gebogen aan het uiteinde. Zijn vacht is middellang, dicht en ruw aanvoelend, met extra lengte op verschillende plekken van het hoofd, vooral rond de snor, de baard, de wenkbrauwen en de wangen. Deze vacht is in verbinding met een dikke en dichte ondervacht over zijn hele lichaam.

De enige kleur die wordt geaccepteerd volgens de rasstandaard is geel, dat in nuances kan variëren, hoewel geel stro de voorkeur heeft.

Hoewel het oorspronkelijk werd gefokt als een goede jachthond, heeft het tegenwoordig geen roofdierinstinct meer en geeft het de voorkeur aan het gezinsleven. Natuurlijk meegaand en ontspannen, verschilt het van het vaak hyperactieve karakter dat wordt geassocieerd met honden van zijn categorie.

Aanhankelijk en hecht aan zijn baasjes, heeft deze hond met een stabiel temperament een groot intelligentievermogen dat hij in de praktijk brengt tijdens lange speelsessies en het delen van momenten met zijn gezin. Hij geniet van zoekactiviteiten en behendigheidssessies en heeft regelmatige lichaamsbeweging nodig voor zijn fysieke welzijn. Hij is een toegewijd huisdier, altijd bereid om te behagen, trouw en loyaal, en zal altijd aanwezig zijn in elke situatie.

Samengevat, hoewel zeldzaam, is het ras van de Nederlandse Smoushond echt charmant en veelzijdig; als lid van het gezin zal het zowel een uitstekende werkende hond als een geweldige metgezel in het dagelijks leven blijken te zijn.

Als volwassene weegt de Nederlandse Smoushond tussen de 15 en 20 kg en heeft een hoogte tussen de 37 en 42 cm voor mannetjes, en tussen de 35 en 40,5 cm voor vrouwtjes.