Landseer

Algemene rasbeschrijving

De Landseer, een hondenras afkomstig uit verschillende Europese landen zoals Noorwegen, Nederland, Engeland, Zwitserland en Duitsland, heeft nauwe banden met de Newfoundlander, zijn naaste verwant.

Beide rassen hebben oude wortels die teruggaan tot enkele eeuwen geleden. In de achttiende eeuw werd de Newfoundlander naar het Verenigd Koninkrijk geïmporteerd, waar hij enorm populair werd en zelfs de Britse kunstenaar Edwin Landseer (1802-1873) inspireerde, die hem zijn naam gaf.

Het Europese enthousiasme voor tweedekleurige honden leidde tot een opvallend verschil tussen de Landseer en de Newfoundlander. Aan het einde van de negentiende eeuw steunden Nederlandse, Duitse en Zwitserse fokkers deze onderscheidende kenmerken, wat leidde tot de ontwikkeling van de eerste rasstandaard in 1881, die de Europese Newfoundlander werd genoemd.

Hoewel het ras tijdens de Tweede Wereldoorlog op het randje van uitsterven stond, werd het gered door gepassioneerde fokkers en uiteindelijk erkend door de Fédération Cynologique Internationale op 24 augustus 1960.

De Landseer is een grote, zelfs gigantische hond, met een stevige maar harmonieuze bouw. Hij heeft een rechthoekig lichaam, zo hoog als lang, met dikke en krachtige ledematen, een solide botstructuur, brede schouders, een diepe borst en een iets opgetrokken buik.

Ondanks zijn omvang behoudt hij behendigheid en reactievermogen. Zijn rug is stevig en licht gebogen ter hoogte van de lendenen, zijn staart is lang en goed bedekt met haar. Zijn kop is breed en in verhouding tot zijn lichaam, met een massieve schedel en een vierkante snuit met een duidelijk stop.

Zijn oren, driehoekig van vorm, hangen en zijn hoog geplaatst aan de zijkanten van de schedel. In tegenstelling tot de Newfoundlander is zijn tweedekleurige vacht zwart en wit, met een dichte, gladde en zachte ondervacht.

Wat temperament betreft, is de Landseer een uitstekende gezinshond, rustig ondanks zijn imposante omvang. Hij kan alleen blijven zonder overmatige angst te vertonen en weet zich onopvallend op te stellen. Hij is een goede waakhond dankzij zijn intimiderende gestalte en blaft alleen wanneer dat nodig is.

Hoewel hij afstandelijk kan lijken, staat hij dicht bij zijn gezin, liefdevol en beschermend, met een sterk gevoel van veiligheid. Vaak wordt hij gebruikt als reddingshond, vooral in het water, en hij is intelligent, medelevend en gemakkelijk te trainen, vooral vanwege zijn liefde voor lekkernijen.

Kortom, het is een lieve, aanhankelijke en beschermende hond, een uitstekende metgezel voor het hele gezin, vooral voor kinderen.

Wat de grootte betreft, meten mannetjes meestal tussen de 72 en 80 cm en wegen ze tussen de 50 en 70 kg als ze volwassen zijn, terwijl vrouwtjes tussen de 67 en 72 cm meten.