Transsylvaanse brak

Algemene rasbeschrijving

De Transsylvanische Hond of Hongaarse Hond is een zeer oud ras, het resultaat van verschillende kruisingen tussen Magyaarse, Hongaarse en Poolse honden.

Zijn oorsprong gaat terug tot de Middeleeuwen, voornamelijk ontwikkeld door de Hongaarse burgerij om een efficiënt speurhondras te creëren, vooral voor de jacht op groot wild. Het ras raakte in verval in het begin van de 20e eeuw, maar werd gered door enkele fokkers die van het ras hielden en het niet wilden zien verdwijnen. Tegenwoordig is de Erdélyi Kopo, zoals hij oorspronkelijk heette, nog steeds goed vertegenwoordigd in de Balkan, met name in Hongarije en Roemenië.

De Internationale Kynologische Federatie erkende hem definitief op 30 maart 1963, de laatste bijwerking van de geldende officiële standaard werd gepubliceerd op 6 april 2000.

De morfologie is typisch voor de Midden-Europese jachthond, het is een bijzonder robuust dier, begiftigd met veel kracht, met behoud van een atletische morfologie. Hij is uitzonderlijk fit, iets langer dan hij groot is, zijn lichaam past in een rechthoek. Zijn lichaamsbouw is perfect aangepast aan het werk over lange afstanden, met een rechte toplijn, een brede, gedrongen rug en een goed ontwikkelde borst en schouders die hem veel diepte geven.

Het hoofd is typisch voor de jachthond, tamelijk lang, maar niet spits, de schedel is licht gewelfd en de kaken zijn licht afgerond. De vacht van de Hongaarse jachthond is kort, dicht en dik, zeer glad over het hele lichaam, de kleur van de vacht die volgens de rasstandaard is toegestaan is alleen zwart en tan, de tan aftekeningen moeten goed gemarkeerd zijn op de snuit, borst en onderbenen.

Het karakter van de Transsylvanische Hond is evenwichtig, zijn natuurlijke welwillendheid leidt ertoe dat hij aandacht heeft voor de behoeften van zijn familiekring, hij is niet de meest demonstratieve metgezel, maar hij zal de aanwezigheid van zijn eigenaars zeer op prijs stellen. Hij heeft een uitzonderlijk reukvermogen en is dol op spelen, vooral als het gaat om speuren of zoeken naar voorwerpen.

Hoewel aanvankelijk geprogrammeerd voor de jacht op groot wild, is hij een betrouwbare levenspartner die van zijn rust houdt, en over het algemeen een tamelijk onafhankelijk temperament heeft, vooral vanwege zijn sterke roofinstincten en zijn voortdurende behoefte om te werken. Niettemin zijn het trouwe metgezellen die gul zijn voor hun geliefden en hun leven dynamischer maken.

Volwassen: De Transsylvanische Hond weegt ongeveer 30 kg en heeft een schofthoogte van 45 tot 65 cm.