Elevage de la Diane de Belrem

Toen ik begon met jagen, was de keuze voor de Braque Saint Germain vanzelfsprekend. Deze mooie Franse staande hond, ontstaan uit een kruising tussen een staande pointer teef en een Franse staande hond reu, werd ongeveer twee eeuwen geleden gecreëerd voor de koning van Frankrijk, die fazanten jaagde in het bos van Compiègne. Daarom wordt hij soms Braque de Compiègne genoemd in sommige oude boeken. Later werd hij gefokt in de koninklijke kennels van Saint Germain-en-Laye, de stad die hem zijn definitieve naam gaf.

De Braque Saint Germain heeft een zeer goed reukvermogen, een zeer zachte beet en is over het algemeen van nature aanhankelijk. Het is een snelle hond die uitgebreid het terrein verkent, jaagt op alle kleine wild en houdt vooral van veerwild. Van nature een puntmaker, voelt hij zich zeer op zijn gemak op open terrein, maar gaat niet uit de weg van het bos of van water. Zeer compaan met zijn baas, jaagt hij voor hem en heeft geen problemen met andere rassen vanwege zijn bijzonder evenwichtige karakter en zeer zachte temperament. Deze gebruiksvriendelijkheid komt ook tot uiting in het dagelijks leven, in het gezin, waar hij een geliefde metgezel is voor kinderen.

De Braque Saint Germain heeft vele kwaliteiten: doeltreffendheid, elegantie, zachtheid. Maar hij heeft ook een nadeel: hij is zeldzaam. Om al deze redenen, en de wens om een ras dat behoort tot het nationaal genetisch erfgoed te helpen redden, heb ik ervoor gekozen om de Braque Saint Germain te adopteren.

Toen ik mijn eerste Braque Saint Germain kocht, had ik het geluk Gilbert Lenglet te ontmoeten, een gepassioneerde fokker die al meer dan 25 jaar Saint Germains fokte. "Het mooie en het goede", zei hij terwijl hij me uitlegde hoe hij de lijnen van zijn kleine familiekwekerij had geselecteerd. Op het veld, in veldwedstrijden en op shows, werden de honden van "du Bois d'Heilly" vaak opgemerkt en beloond.

Manon du Bois d'Heilly was trouw aan deze reputatie en gedurende meer dan dertien jaar bracht ze me veel vreugde. Dankzij deze teef heb ik ook gepassioneerde fokkers leren kennen, waaronder Nicole Delargille, eigenaar van Jonas de Rosa Bonheur, de vader van Manon, die een geduchte concurrent was in de 7de groep.

Vandaag de dag is het gulle bloed van de lijnen die ze decennia lang hebben gefokt terug te vinden in hun nakomelingen. Het is deze zoektocht naar het goede en het mooie die ik nu voortzet. Wat zou een werkkampioen zijn als hij niet de kenmerken van zijn ras heeft, en wat zou een schoonheidskampioen zijn als hij niet kan jagen?

Om al deze redenen blijf ik selecteren op perfect getypeerde, zeer jachtgerichte en zeer goed uitgebalanceerde honden. Jagen met een elegante, briljante en zeer compaanse hond geeft een plezier dat je moet meemaken om te begrijpen wat een Saint Germain is.