Poitevin

Algemene rasbeschrijving

De Poitevin, een oude jachthondenras afkomstig uit Frankrijk, werd ontwikkeld in de 17e eeuw door Markies François de Larrye. Zijn creatie had als voornaamste doel te voorzien in de behoeften van de wolvenjacht. Het resultaat van zorgvuldig geselecteerde kruisingen tussen de honden van Céris en Montemboeuf, berustte op predatie, bloedspoor zoeken en het volgen van sporen.

In de 19e eeuw onderging de populatie van dit ras een sterke afname als gevolg van een plotselinge uitbraak van hondsdolheid. Gelukkig slaagden enkele individuen erin aan de epidemie te ontsnappen, waardoor het ras kon overleven en zich kon herstellen.

Om de Chien du Haut Poitou te revitaliseren, waren bijdragen van Engelse jachthonden, waaronder de Foxhound, nodig. De oorspronkelijke rasstandaard werd vastgesteld in 1922, en op 30 september 1963 werd het definitief erkend door de Internationale Kynologische Federatie. De huidige standaard werd officieel gepubliceerd op 17 november 1978.

De Poitevin heeft een imposante gestalte en is een grote hond met een elegante en evenwichtige lichaamsbouw. Zijn kracht is duidelijk zichtbaar. Oorspronkelijk gebruikt voor de jacht op hazen, herten en reeën, heeft hij opmerkelijke fysieke kwaliteiten, waaronder uitzonderlijk uithoudingsvermogen en lovenswaardige weerstand tegen inspanning.

De lichaamslengte van de Poitevin is gelijk aan de hoogte bij de schoft, waardoor een harmonieus vierkant ontstaat. Zijn gang blijft vloeiend en soepel, ondanks zijn grootte, en toont zowel lichtheid als vastberadenheid. Zijn ledematen, sterk en lenig, dragen bij aan een robuuste bouw. Zijn rug is recht en vlezig, zijn lendenen zijn krachtig en zijn borst is diep. De iets afgeronde ribben strekken zich royaal uit.

Zijn proportionele kop heeft een langwerpige snuit die taps toeloopt, terwijl zijn stop bijna afwezig is. De vacht van de Chien de Haut Poitou is kort, glad en compact. Kleuren die door de standaard worden geaccepteerd, omvatten een zwarte vacht met vlekken van oranje of bruin, aangevuld met wit.

Als uitstekende werkhond geeft de Poitevin de voorkeur aan het gezelschap van soortgenoten binnen een roedel in plaats van een gezinsleven. Hoewel hij in een huishouden kan worden opgenomen, vereist dit aanzienlijke investeringen in zijn socialisatie en training om hem een betrouwbare metgezel te maken.

Zijn energiebehoefte is enorm. Het stadsleven past niet bij hem. Hij gedijt in landelijke omgevingen, waar hij een onvermoeibare wandelaar kan zijn. Beweging is essentieel voor zijn mentaal welzijn. Het beheersen van zijn uitbundige dynamiek vereist toewijding, geduld en ervaring.

Een effectieve partner geeft de Poitevin voorrang aan werk en het volgen van sporen, en besteedt zijn tijd aan deze activiteiten. Zonder waakinstinct, heeft hij geen territoriale noties en vertoont hij natuurlijke vrolijkheid, zelfs jegens vreemden.

Met een gebalanceerde en vastberaden natuur is de Poitevin exclusief een jachthond. De rol van gezelschapshond aannemen kan uitdagend zijn. Desalniettemin biedt zijn vriendelijke en volgzame aard troost.

In volwassenheid weegt de Poitevin tussen de 30 kg en meet tussen de 62 en 72 cm bij de schoft voor reuen, en tussen de 60 en 70 cm voor teven.