Schipperke

Algemene rasbeschrijving

De Schipperke is een uiterst oude hondenras afkomstig uit het Vlaamse deel van België. Zijn aanwezigheid kan worden teruggevoerd tot de 16e eeuw in verschillende provincies van Brussel, waar het werd gebruikt als bewaker en ongediertebestrijder op vrachtschepen. Energiek en snel, deze populaire kleine hond werd vooral gewaardeerd door schippers, die hem gebruikten als een uitstekende waakhond.

Er zijn gelijkenissen met de Belgische Herdershond Groenendael, omdat beiden afstammen van de Leuvense Herdershond, ook bekend als Leauvenaar, een nu uitgestorven ras.

De selectie van de Schipperke heeft zich ontwikkeld vanuit deze veelvoorkomende herdershond van die tijd, waarbij systematisch exemplaren van kleine omvang werden gekozen en gekruist om deze fysieke eigenschap te accentueren. De eerste vertegenwoordiger van het ras werd aan het einde van de 19e eeuw in de provincie Luik gepresenteerd en genoot onmiddellijk succes. Tegelijkertijd werden verschillende individuen in dezelfde periode geëxporteerd naar het Verenigd Koninkrijk en Noord-Amerika.

In 1888 werd de eerste officiële club in België opgericht. Tegelijkertijd werd het ras geregistreerd in het Sint-Hubertus Stamboek. Het duurde echter vijf jaar langer voordat de Internationale Kynologische Federatie het definitief registreerde op 27 oktober 1954.

De Schipperke, ook wel Spitzke genoemd, behoort tot de kleine hondenrassen. Het lijkt veel op de Belgische Herdershond, maar dan in een miniatuurversie en vaak zonder staart. Uiterst dynamisch, heeft het een droge en ontwikkelde spiermassa, terwijl het een lichte en onbezwaarde gang behoudt. Zijn lichaamslengte is gelijk aan de schouderhoogte, wat resulteert in een vierkante bouw. Zijn lichaamsbouw is robuust en homogeen, met een opmerkelijk ontwikkelde borstkas die zich uitstrekt tot aan de ellebooglijn.

Het is een resistente, compacte hond met een stevig skelet en krachtige ledematen. Zijn ruglijn is recht en kort, met duidelijke schoft. Zijn hoofd is proportioneel aan de rest van zijn lichaam, breed en diep. Zijn snuit is van gemiddelde grootte en loopt taps toe van de schedel naar de punt, met een lichte stop. Zijn oren in de vorm van een V staan recht en rechtop boven op het hoofd. De meeste Schipperkes worden zonder staart geboren, hoewel sommige een korte staart kunnen hebben.

Zijn vacht is bijzonder overvloedig, dik en zijdeachtig, met een dichtere dichtheid rond de nek en borst, vergezeld van een compacte ondervacht. De enige kleur die volgens de normen is toegestaan, is zwart.

De Schipperke is een zeer aanhankelijke hond die dicht bij zijn familie staat. Het is een uitstekende metgezel, hoewel zijn vastberaden temperament, ondanks zijn kleine omvang, zich kan manifesteren tegenover vreemden.

Van nature wantrouwend tegenover vreemden, excelleert hij als waakhond en alarmhond. Hij zal luidruchtig waarschuwen in geval van een abnormale situatie, wat tot problemen met de buren kan leiden als deze eigenschap niet door de eigenaars wordt beheerst.

De Schipperke vraagt veel aandacht en tijd. Het is een onvermoeibare metgezel die intensief moet bewegen om volledig te gedijen, anders kan hij vernietigend gedrag vertonen uit verveling. Zijn opvoeding moet streng en consistent zijn, waarbij al op jonge leeftijd regels worden vastgesteld om goed in de samenleving te kunnen integreren en snel de grenzen te begrijpen die niet mogen worden overschreden.

Trouwe en loyale metgezel, het is een uitstekende gezinshond, vriendelijk voor kinderen en toegewijd aan zijn eigenaars. Hij zal altijd enthousiast zijn om je overal te vergezellen en je activiteiten met veel aandacht te delen.

Als volwassene weegt de Schipperke tussen 3 en 8 kg en meet hij tussen 22 en 32 cm op de schouder.