Samojeed

Algemene rasbeschrijving

De Samojeed is de laatste jaren weer in populariteit gestegen, wat de indruk wekt van een ras dat voortkomt uit recente kruisingen. Toch is niets verder van de waarheid, want de authentieke wortels van de Samojeed gaan meer dan 4.000 jaar terug. Afkomstig uit de uitgestrekte Siberische vlaktes, dankt deze hond zijn naam aan het Samojeedse volk, een federatie van stammen die in het noorden van Rusland wonen en hem voornamelijk als beschermende hond en sledehond hielden.

Aan het einde van de 19e eeuw arriveerde de Samojeed in Europa dankzij de Engelse zoöloog Ernest Kilburn. Hij importeerde een zwarte reu met de naam Sabarka. Aangenomen door de Britse aristocratie, kende de Samojeed een bliksemachtig succes en verspreidde hij zich snel over het Verenigd Koninkrijk. Enkele jaren later stak hij de Atlantische Oceaan over om ook in de Verenigde Staten een warm welkom te krijgen. In 1923 werd de eerste officiële rasclub opgericht: de Samoyed Club of America. Dit werd gevolgd door erkenning door de belangrijkste wereldwijde hondenorganisaties, eerst door de AKC en de UKC in de Verenigde Staten, en later door de KC in Engeland.

Bovendien heeft de Internationale Kynologische Federatie op 26 juni 1959 de definitieve erkenning verleend, en de huidige officiële standaard werd gepubliceerd op 4 september 2019.

De Samojeed, als middelgrote hond, valt binnen de categorie van spits- en primitieve rassen. Met een robuuste en stevig gebouwde morfologische structuur straalt hij opmerkelijke kracht en uithoudingsvermogen uit. Zijn lichaam, iets langer dan hoog, heeft een rechthoekige vorm. Zijn ledematen zijn sterk en dik, ondersteund door ontwikkelde spieren en verborgen onder een dikke vacht.

Zijn ruglijn is recht, met een goed gemarkeerde schoft die een krachtige nek accentueert. Zijn sterke lendenen zijn licht gebogen en komen samen bij de aanhechting van een dikke staart. Zijn imposante lichaam wordt gekenmerkt door een diepe borst die afdaalt tot aan de ellebogen, ribben in de vorm van een ton en een mooi afgeronde buik. Zijn massieve kop, in de vorm van een kubus, heeft een relatief korte snuit, een duidelijk aangegeven stop en een subtiel gewelfde schedel. Zijn amandelvormige ogen staan wijd uit elkaar, terwijl zijn rechtopstaande oren trots boven op zijn schedel staan.

De vacht van de Samojeed is lang, dicht en vooral dik rond de nek en het borstgebied, wat uitstekende bescherming biedt tegen ijzige temperaturen. Zijn korte, dichte en overvloedige ondervacht vult dit aan. De standaard staat slechts één kleur toe: puur wit, hoewel lichte crèmekleuren worden getolereerd.

Net als veel noordelijke honden heeft de Samojeed een zacht en aanhankelijk temperament, maar behoudt hij ook een zekere onafhankelijkheid. Hij geniet enorm van het gezelschap van zijn baasjes, maar waardeert ook momenten van rust. Altijd vrolijk en speels, toont hij enthousiasme voor gezamenlijke speelsessies, vooral met kinderen die hij bijzonder op prijs stelt.

De opvoeding kan een uitdaging zijn vanwege zijn onafhankelijke aard, kenmerkend voor primitieve honden. Geduld, consistentie en discipline vanaf jonge leeftijd zijn nodig om zijn dynamiek te kanaliseren. Als voormalige werkhond heeft hij vele fysieke kwaliteiten behouden, waaronder een onuitputtelijke energie. Zijn dagelijkse bewegingsbehoeften zijn aanzienlijk, en intensieve dagelijkse activiteiten zijn nodig voor zijn volledige welzijn.

Trouw en toegewijd aan zijn thuis, koestert de Samojeed een onvoorwaardelijke liefde voor zijn baasjes, wat hem tot een loyale en toegewijde metgezel maakt die nauw verbonden is met zijn sociale groep. Actief en vragend om aandacht, vereist deze hond een aanzienlijke persoonlijke investering. Een opgebouwde vertrouwensrelatie zorgt voor onbreekbare banden gedurende zijn hele leven.

Als volwassene weegt de Samojeed tussen de 20 en 30 kg bij de mannetjes, en tussen de 16 en 23 kg bij de vrouwtjes. De schofthoogte varieert tussen de 53 cm en 57 cm bij de mannetjes, en tussen de 48 cm en 53 cm bij de vrouwtjes.